ο αερας μυριζει αλλαγη...

εικόνα: καλοκαιρι 2008
σκεψεις: Σοφία Κατσαρέα

Ειναι ελαφρυ το αερακι...
μεσα μου ομως μερα με τη μερα δυναμωνει καθως πλησιαζω στο αγνωστο καινουριο/παρελθον. 
Η "πατρική" πορτα στον οριζοντα, ενώ η φοιτητικη μου στέγη σε αναστολή, η ζωή σε ύφεση και οι μερες κυλουν...


Προτεραιοτητες! 
Πως οριζουμε τις γραμές της ζωής μας;
Δουλεια! Λογικό!
Και τα συναισθηματα στο κουτάκι για να προστατευτουμε...


Τι γινεται όμως οταν τα αισθηματα δίνουν νόημα στη λογική ζωή μας και αξία στη δουλεια μας; Οταν μας γεμίζουν με νέες ιδέες και όρεξη για δουλεια;
Τι γινεται οταν βαζουμε ημερομηνία ληξης στα ονειρα μας;